به تصویر کشیدن ایران زیر شکنجه و اهانت بدست قداره‌بندان خودکامه حکومتی برای هر ایرانی رنج‌آور است امٌا بدبختانه چیزی است که این روزها بشکل عریان و درمقابل چشمان ما و تحت عنوان جرائم آخوند ساخته « مبارزه با اراذل و اوباش » مشاهده می‌کنیم (عکس 1 2 ) .
تا چه حد می‌شود به شعور یک ملتی توهین و بی حرمتی کرد عکس‌هایی که در سایتهای حکومتی و مطبوعات و رادیو تلویزیون دولتی به نمایش گذاشته شده است در واقع به قصد جا انداختن فرهنگ ترس و وحشت از حکومت است . این ها مردم را تو سری خور و تماشاچی اعدام و سنگ‌سار و ملتی خو گرفته به ظلم و ستم و انسان‌های ستم پذیر و بی جرات و بی شهامت می‌خواهند .
آیا این تصاویر شنیع بدتر از رفتار مغولان با ایرانیان نبوده است ؟
دریغا که دیرگاهی است که متوالیان استبداد مذهبی آفتابه بر گردن ایران نهاده‌اند و به کمک دول غربی که سر در منجلاب اقتصادی دارند ، با قراردادهای کلان حق و حقوق مرم ما را به تاراج و یغما برده‌اند . و فعالترین و منسجم‌ترین نیروی مسلح اپوزیسیون را ترویست نامیده‌اند و مبارزه و مقاومت مشروع آنها را بر علیه آخوندها غیر قانونی می‌خوانند و وقتی خلع سلاح می‌شوند دیگر جای تعجب نیست که قداره‌بندان به دست جوانان این میهن شمشیر پلاستیکی می‌دهند تا از خود و مردم دفاع کنند .
دیکتاتورها از آسمان به زمين نيامده‌اند ، بلكه بر مردماني مسلط می‌شوند که آمادگي سلطه پذيري را داشته باشند . يأس و افسردگي اجتماعي و رعب وحشت ، زمينة مساعدي را براي حاكميت ديكتاتورها فراهم مي‌كند
با این رژیم فقط با زبان سلاح وباغرش مسلسل‌های ستم سوز باید سخن گفت تا عقب رانده شود و حساب کار خودش را بکند و شجاعت و شهامت آرش و بابک و کاوه‌ها را می‌خواهد . تا کی باید هشتاد میلیون ایرانی هر روز خشونت و اهانت جسمی و فلاکت اقتصادی و درماندگی روحی ، از آخوندهای بر مسند قدرت نشسته را تحمل کند.
حالا دوباره نیاید درس اخلاق سیاسی بدهید که با براندازی و خشونت موافق نیستید و باید به دنبال دیالوگ بود !! بروید و دیالوگ کنید می‌خواهم بدانم آیا زبان شما را این قداره‌بندان می‌فهمند با چه زبانی به جز زبان قهر می‌شود با این جنایت‌پیشه‌ها صحبت کرد و راجع به چه چیزی باید با این رژیم دیالوگ کرد ؟ از حقوق بشر و حق و حقوق مردم یا از آزادی مطبوعات و اقتصاد وسیاست !! وقتی که در خیابان‌ها به‌روی مردم عربده‌کنان قمه می‌کشند و رذیلانه و به شکل عریان جلوی دوربین‌های تلویزیونی مردم ما راشکنجه می‌کنند .
آیا در برابر نسل آینده شرمگین نخواهیم بود وقتی که در کتاب‌ها و اسناد تاریخی این تصاویر به نمایش گذاشته شود . و نسل آینده ببیند که انسان هم نوع خود را در خیابان های تهران می‌زدند و شکنجه می‌کردند و آفتابه بر گردن می‌گرداندن . نمی‌پرسند آیا کسی نبود علیه این بی‌حرمتی و تحقیر و رفتار غیر انسانی پاسخی دهد ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر