زنان در کانون دهمین نشر جایزه روبرتو روسلینی

شهرزاد شعله و رنسو روسلینی فرزند روبرتو روسلینی در مراسم فستیوال

از 19 تا 24 اکتبر در شهر مایوی ایتالیا که در استان کامپانیا قرار دارد، جشنواره دهمین نشر جایزه روبرتو روسلینی برگذار شد این جشنواره که از طرف انجمن فستیوال فیلم مایوی، که بنیانگذار آن روبرتو روسلینی، کارگردان مشهور و از پایه‌گذاران نئورالیسم در سینمای ایتالیا است، همه ساله توسط این بنیاد در جنوب ایتالیا برگذار می‌شود

در فستیوال امسال حکایات زنان درد کشیده و داستان زندگی زنان ایرانی،فلسطینی، اروپایی، آرژانتینی مثل مادران میدان مایو به نمایش گذاشته شد زنانی که برای احقاق حقوق اجتمایی خود در هر گوشه از این جهان مورد خشونت‌های جسمی و روحی و ظلم و ستم قرار گرفته‌اند

جوایز این دوره جشنواره با نام و گرامیداشت رویرتو روسلینی به برگزیده‌گان به شرح ذیل اهدا گردید:
کارلوس پرونزاتو برای فیلم مستند «مادران میدان مایو»
این فیلم بازگو کننده، صدای مادران میدان مایو، بعد از 32 سال است، که در دو دهه قرن گذشته یکی از بزرگترین محرک‌های حقوق بشری در جهان به شمار می‌رود. بنیانگذاران و پیشتازان این جنبش، زنان و مادرانی بودند که برای یافتن فرزندان مفقود شده‌شان در حکومت استبدادی به یکدیگر پیوستند و در میدان مایو در بوئنس آیرس پاینتخت آرژانتین هم صدا شدند این مادران برای شناختن همدیگر پارچه قنداق فرزندانشان را به سر می‌کنند و از آن پس این روسری سفید نماد و سمبل این مادران در راهپیمایی‌ها می‌شود و به سرعت نگاه جهان را به خود معطوف می‌کند و هنوز بعد از سقوط دولت مستبد این مادران در جستجوی حقیقت هستند

فیلم بعدی اولین انیمیشن فلسطینی « فاتنه» به کارگردانی احمد حباش که با حمایت سازمان جهانی بهداشت تهیه شده است مورد استقبال قرار می‌گیرد. داستان واقعی زنی است که در نوار غزه زندگی می‌کند و مبتلا به سرطان سینه است و در صدد درمان بیماری خود در غزه است


فیلم El Patio de mi carcel به کارگردانی بلن ماچاس ( اسپانیا 2008) داستان زنان محروم و تحقیر شده را به تصویر می‌کشد و فیلم Girl Soldier به کارگردانی ویل رائه که به اقتباس از کتاب کاتی کوک تهیه شده است جوایزه این جشنواره را به خود اختصاص می‌دهند

و همچنین سمر منه الله فعال دفاع از حقوق زنان در اسلام آباد برای اکران فیلم شلاق زدن دختر 16 ساله توسط بنیادگرایان طالبان در پاکستان که بخاطر این فیلم به اعدام محکوم شده است جایزه این فستیوال به او هم اهدا گردید . سمر منه الله بیش از 20 سال است برای احقاق حقوق و رهایی زنان در قبیله‌ها و طوایف پاکستان مبارزه می‌کند و در همین راستا یک نهاد غیر دولتی را تشکیل داده است و چند سال پیش از طرف سازمان ملل متحد به یکی از ویدئوهای او بخاطر شهامت و شکایت به مراجع حقوقی، از ازدواج اجباری دختران کوچک در قبایل پاکستان بر طبق رسم و رسومات قبیله‌ای ، و انعکاس این فجایع، به او لوحه افتخار اهداء گردید


و امآ برنده دیگر جایزه روبرتو روسلینی صورت زیبای ندا آقا سلطان بود. صورت خونین و معصوم او که نامشروع بودن انتخابات را گواهی می‌داد. ندا بعنوان سمبل جنبش دموکراتیک ایران ، زنی که به دفاع از حقوق بنیادین خود در خیابان کشته شد و به نماد شهامت و آزادی قیام مردم تبدیل گشت . و در جشنواره روبرتو روسلینی با اعطای این جایزه به آرمان ندا ارج نهاده شد .
این جایزه را رهروان ندا و فعالین حقوق زنان، خانم شهرزاد شعله مسئول زنان دموکراتیک ایرانی در ایتالیا و آقای داوود کریمی سرپرست و مسئول انجمن پناهندگان سیاسی ایرانی در ایتالیا دریافت کردند

امواج طوفان‌زا در 13 آبان

احمدی‌نژاد ، مقابل دروازه خشایارشاه

در اوایل انقلاب یادم میاد تخت جمشید برای سرکرده‌های رژیم آخوندی نماد طاغوت بود و خلخالی می‌خواست با بولدوزر به جان کتیبه‌ها و ستون‌های باقیمانده در پاسارگارد بیافتد و هنوز هم در جمهوری اسلامی چهارشنبه سوری جشن آتش پرستان است و تاریخ قبل از اسلام ایرانیان تاریخ وحشی خوانده می‌شود و هنوز به مردم می‌گویند از عید نوروز پرهیز کنید ، مخصوصاً وقتی مصادف با محرم می‌شود اصلاً حرام می‌دانند !! خوار شمردن افتخارات مًلی و یادگارهای ایران باستان را در این 30 ساله همه دیده‌ایم

دیروز وقتی عکس احمدی‌نژاد را مقابل دروازه خشایارشاه – دروازه ملًل دیدم پیش خودم گفتم
احمدی نژاد آمده تا در مقابل این دروازه تاریخی سوگند یاد کند، که در جهت نابودی حقوق و تمدن ایرانیان از هیچ کوششی فرو گذار نخواهد بود. قرار است همین امروز یا فردا آبگیری سد سیوند انجام بگیرد و همین رئیس جمهور کودتاچی برود و آن را افتتاح کند !!

کاش این سنگهای صامت، که سرنوشت دیکتاتورها و مستبدین را در طول این قرن‌ها دیده‌اند، زبان‌باز می‌کردند، و به این کوتوله منتصب مقام متقلب می‌گفتند که بابا تمام دیکتاتورها سرنوشت مشابهی دارند، عبرت بگیر!!

تلاش حکومت آخوندی برای انحراف شعارهای محوری قیام

دوستان وبلاگ‌نویس هوشیار باشیم
بقایای زهر خورده و و شاگردان جلاد خامنه‌ای در برابر اعتلای روزافزون قیام مردم ایران علیه دیکتاتوری مذهبی در تلاش هستند تا شعارهای محوری قیام را مثل شعار مر گ بر دیکتاتور و شعارهایی که علیه خامنه‌ای سر داده می‌شود را منحرف کنند و با خط و خطوط خودشان بخصوص در دانشگاه‌ها که قلب قیام در آن می‌تپد شعارهای خودشان را جا بیاندازند و جنبش و قیام مردم را در تصرف و کنترل خود بیاورند

عناصر نفوذی و اطلاعاتی رژیم مشخصاً برای روز 13 آبان لوگوهایی را تهیه دیدن مثل همین لوگو که در این پست قرار دادم تا شعارهای رادیکالیزه شده علیه حکومت را کم‌رنگ کنند رژیم از شعار مرگ بر دیکتاتور وحشت دارد و یا شعارهایی مثل: مرگ بر خامنه اي, احمدي جنايت ميكند, رهبرحمايت ميكند, خامنه اي قاتله - ولايتش غاصبه يا خامنه اي قاتله - حكومتش باطله و امثالهم و ....

وظيفه اصلي تمام دانشجویان و وبلاگ‌نویسان و همه نيروهاي حاضر در صحنه قيام بايد اين باشد كه نگذارند رژيم با اين هدف شعارها را استحاله و گرد كند. برعكس شعار « مرگ بر ديكتاتور» بمثابه شعارمحوري بايستي تيز وتيزتر و فراگيرترشود و در هيچ حالتي و در هيچ صحنه اي تعطيل نشود و نباید اجازه داد تا چند صباحی به گمان باطل خود بتوانند بر این موج جدید نیرنگ و فریب سوار بشوند

باید این ترفند ابلهانه‌ی آخوندی را هم رسوا کنیم تا چیزی عاید بقایای در گل مانده‌ی خامنه‌ای نگردد. برای در هم شکستن این توطئه چینی‌های رژیم برای روز 13 آبان آگاه و هوشیار باشیم و اطلاع رسانی کنیم

شانس گاهی به انسان کمک می‌کند، امٌا تلاش همیشه.

36 گروگان مجاهد در هفتاد و دومین روز اعتصاب غذا و در هفتمین روز اعتصاب غذای خشک آزاد شدند از قدیم و ندیم گفتند شانس گاهی به انسان کمک می‌کند، امٌا تلاش همیشه.

این مستر اوباما و نوری مالکی انگار مجاهدین را نمی‌شناسند بر خلاف خامنه ای که تجربه و شناخت نسبتاً خوبی از مجاهدین داره ، ولی این‌ها انگار نمی‌دانند با کی طرف هستند فکر کردند یک حمله وحشیانه می‌کنند و یک سری پا به فرار می‌گذارند و یک سری هم تسلیم می‌شوند و قضیه اشرف را خاتمه می‌دهند

نمی‌دانند این‌ مجاهدین ازتاریک‌خانه‌ها و شکنجه‌گاهها و ضرب شلاق خمینی بیرون آمدند و آن بیدی نیستند که از این باد ها بلرزند و تو این 30 سال از هر گردنه که فکرش را بکنید گذشتن از کشتار و قتل عام رسمی دهه 60 خمینی تا بمباران رسمی قراگاههایشان توسط آمریکا، و از گنجاندن در لیست رسمی تروریستی گرفته تا کودتای رسمی 17 ژوئن، و...

همه بندهای دجالگری آخوندی و زدوبند را از هم گسستند البته به بهای رنج و خون امٌا همیشه جرأت و شهامت رویارویی با نظام ولایت فقیه را داشتند این‌ها همه را خسته می‌کنند ولی خودشان خسته نمی‌شوند 72 روز است علیرغم گرسنگی و اعتصاب غذا جلوی سفارت‌خانه ها مدام دارند فریاد می‌زنند 30 سال است که دمار از روزگار آخوندها در آوردند.

حالا این خود فروخته سیاسی نوری مالکی فکر کرده با حمله و یورش به اشرف از نمد آخوندی کلاهی هم به او می‌رسد امٌا انگار نمی‌فهمد سر به نیست کردن به این سادگی هم نیست، آخه خون‌ها و رنج‌های یک نسل و یک تاریخ آنجا جمع شده و اشرف بنا شده

چه کسانی قوانین و میثاق بین‌المللی را در عراق زیر پا می‌گذارند

گاهی پیش می‌آید که در دل خود جز تحقیر نسبت به نوع انسان و نسبت به دروغ و تهمت و رذالتهای پراکنده در جهان چیزی نمی‌یابم و گاهی هم در اضطرابی ناشنوده درون دل می‌سوزم که چرا نمی‌توانم زخم‌ روح انسان‌هایی را که برای عدالت و آزادی میهن‌شان چون شمع می‌سوزند را به آدمیان نشان دهم و بگویم اگر چه چون شمع می‌سوزند امٌا از بوته آزمایش شرافت همچو آهن سخت بیرون می‌آیند

36 گروگان مجاهد ربوده شده توسط پلیس عراق و نیروهای تحت امر ولایت فقیه در عراق دیروز با ضرب و شتم و با زور و در حال بیهوشی به محلی نامعلومی در بغداد منتقل شدند این اسیران مجاهد 66 روز است که در اعتصاب غذا بسر می‌برند و اعلام کردندکه دست به اعتصاب غذای خشک خواهند زد. جان این گروگان‌ها در خطر جدی قرار گرفته و اگر دست به اعتصاب خشک بزنند یقیناً تا چند روز دیگر این اسیران مجاهد در برابر تروریسم و ارتجاع در عراق جان خواهند داد

البته معلوم است که این گروگان‌گیری و بازداشت فقط و فقط خواست رژیم ایران است و حکومت ایران با اسم نوری المالکی هر جنایتی را در عراق برای خود مشروع می‌کند. سه بار قاضی و دادستان شهر خالص که در آن شهر، گروگان‌ها بازداشت شده بودند حکم آزادی آن‌ها را صادر کرد ولی به دستور نوری المالکی پلیس از آزادی گروگان‌ها سر پیچی کرد و حتی دادستان کل عراق هم دستور آزادی این گروگان‌های ربوده شده را صادر کرد ولی باز این مزدور خود فروخته به رژیم ایران از آزادی آنان ممانعت به عمل آورد.

البته روح اشرفی‌ها با طوفان‌ها و آشوب‌ها خو گرفته و آماده‌اند همه چیز خود را در این راه فدا کنند امٌا جنب جوش و کارزار بین‌المللی برای آزادی این گروگان‌ها همچان ادامه دارد. چند روز پیش مجمع پارلمانی شورای اروپا اعتراض‌نامه رسمی خود را به دولت عراق اعلام کرد

همچنین عفو بین الملل و مجمع حقوق دانان مستقل عراقی که شامل 12 هزار وکیل و حقوق‌دان هستند در بیانیه‌ای خواستار آزادی بی قید و شرط گروگان‌های شدند، ولی ظاهراً در دولت عراق اجرای قانون وجود ندارد و احترام به قوانین و میثاق بین‌المللی اشتیاقی عقیم است. در این میان سکوت و بی‌عملی آمریکا نشان از گشاده دستی برای مذاکره با ایران است امٌا غافل از اینکه بار ِ بذرهایی که می‌کارد را نخواهد دید

روز بازگشایی دانشگاهها

امروز ظاهراً قرار بر این بود که احمدی نژاد برای مراسم بازگشایی دانشگاهها و آغاز سال تحصیلی به دانشگاه تهران برود. امٌا از ترس کله پاچه شدن، وزیر علوم‌اش کامران دانشجو را فرستاد . البته دلیل غیبت‌ را خستگی از سفر نیویورک اعلام کرده ولی معلوم نیست چرا امسال خسته شده!! و سالهای پیش این خستگی را نداشت !!

البته سالها پیش احمدی نژاد فکر می‌کرد می‌تواند دانشگاه را تبدیل به حوزه کند و به ابزار کنترل قدرت دربیاورد ولی هر بار که پا به دانشگاه گذاشت دانشجویان او را هو کردن عکسش را جلوی چشمانش آتش زدند و مرگ بر دیکتاتور سر دادند و نگذاشتن آب خوش از گلویش پایین برود. امسال ولی این اعتراضات دانشجویی دیگر پشت حصار دانشگاه نمی‌ماند بیرون آمده و به مردم پیوسته است

شقه و شکاف عمیق‌تر می‌شود

روز جمعه پایگاه اطلاع رسانی عظما با درج خبری رویت ماه را اعلام کرد و گفت حلول ماه شوال برای معظم له مسجل شده است و حکم وی حجت شرعی برای همه مکلفین است و باید از آن پیروی کنند.

از طرف دیگر مراجع قم و نجف یعنی اکثریت قریب به اتفاق اعلام کردند عید فطر روز دوشنبه است از جمله کسانی که در مقابل این حکم دینی خامنه ای صف آرایی کردند آیت‌الله منتظری، آیت‌الله صانعی، آیت‌الله بیات زنجانی آیت‌الله صافی گلپایگانی شیخ ناصر مکارم شیرازی، سید عبدالکریم موسوي اردبيلي، شیخ حسین نوری همدانی، سید محمد تقی مدرسی، سید صادق شیرازی، شیخ علی صافی گلپایگانی، شيخ وحيد خراساني، شیخ حسین مظاهری، شیخ اسحاق فیاض، سید محمدسعید حکیم، شیخ بشیر نجفی، آیت الله سیستانی، سید محمد حکیم را می‌توان نام برد

یعنی هیچ مرجع تقلید نامداری این حکم خامنه ای را تائید نکرده است ببینید تا چه حدی خامنه‌ای مطرود و منزوی شده و همه دارند از او و ولایت فقیه‌اش فاصله می‌گیرند. البته همه می‌دانستیم در میان روحانیون مرجعیت خامنه‌ای هیچ پایه‌ دینی ندارد ولی هیچ‌گاه این چنین رو در روی خامنه‌ای نمی‌ایستادند و همیشه ترجیح می‌دادند اختلافات بروز داده نشود

امٌا حالا مراجع دینی هم وقتی می‌بینند مردم اراده کردند خامنه‌ای و بساط ظلم‌ش را از سر راه خود بردارند، برای اولین بار جدایی آشکار خودشان را در مناسبت‌های مذهبی با خامنه‌ای بوضوع نشان می‌دهند علمای دینی هم می‌دانند که این عظما رفتنی است و این خود نشان از شکستن طلسم ولایت فقیه است .



کاریکاتور احمدی نژاد به مناسبت اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل

برای بزرگ نمایی به روی عکس کلیک کنید

امروز میدان آزادی در ذهن من تصویر نمادگونه اتحاد و هم سرنوشتی است

طناب بازی

حکایت کوتاه یازده سپتامبر

یکی بود یکی نبود اون زمانهای نه چندان دور، دو پادشاه بودند، یه پادشاه بد ، یه پادشاه خوب، روزی پادشاه بد از سر لجاجت دو برج کاخ شاه خوب را ویران میکنه. پادشاه خوب آشفته و مضطرب میشه و جنرال‌هایش را صدا میزنه و دستور میده تا شاه بد را هر جور شده پیداش کنند، تا او را به سزای اعمالش برسونن. شاه بد که میبینه اوضاع خرابه میره قایم میشه و کسی پیداش نمی‌کنه انگاری آب میشه و زیر زمین میره. شاه خوب دستور میده جنرالها برن سر چاههای نفت ِ ممالک دور و نفت چاهها را خالی کنن تا شاید شاه بد را پیدا کنن . قشون تحت فرمان، لشگرکشی میکنه، امٌا هنوز هم که هنوزه چاهها را خالی میکنن و شاه بد را پیدا نمی‌کنن
.

بيانيهً "زندانيان سياسي از بند رستهً ايران"

یاران ما زندانند یا کشته در میدانند!


نسل جوان برآمده از انقلاب ۵٧ در "بهار آزادی" تازه اولین رایحه و نسیم آزادی را تجربه میکرد که با کابوس فاشیسم مذهبی و ارتجاع قرون وسطایی مواجه گردید. حاکمیت غریبی که بر امواج توهّم و تحجّر و توحّش سوار شده بود و در بربریت و بیدادگری، بشریت معاصر هرگز نظیر آن را به خود ندیده بود.

نسل انقلاب با اینکه هنوز نهال جوانسال زندگی سیاسی-اجتماعی اش قوام و اقتدار نیافته بود، در مقابل این دیکتاتوری و در دفاع از آزادی ایستاد و طی مقاومت سالیان در مصاف با شحنگان پیر و جلادان جرّار و در زیر ضربات تبرداران، با قامتی زخمی و خون چکان تاب آورد فقط به امید فرا رسیدن دوباره بهار و رویش ناگزیر جوانه ها و پرک کشیدن جوجه ها در آشیانه ها...

قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ٦٧ فراز هولناکی بود از سلسله جنایات بی پایان جباران و تبرداران حاکم که با فتوی و فرمان خمینی تبهکار، برای پاک کردن صورت مسئله زندانیان سیاسی و "تمام کش" کردن نسل انقلاب بهمن و ریشه کن کردن نهال مقاومت انجام گرفت.

ارتکاب این جنایت سیاه از روز ۵ مرداد، با احضار اولین دسته از مجاهدین زندانی از بندهای زنان و مردان زندان اوین، توسط "کمیسیون مرگ" آغاز گردید و در طی حدود دو ماه در سراسر کشور، هزاران زن و مرد دربند و دلاور مجاهد خلق و صدها زندانی دگراندیش و چپگرا از بند مردان، در سکوت و سانسور مطلق خبری، به دار آویخته شدند.

علیرغم بسیاری گفته ها و شنیده ها از معدود بازماندگان این جنایت بیسابقه، هنوز بخش اعظمی از جزئیات و ابعاد این فاجعه ملی و تقریبآ تمامی اسناد این جنایت بزرگ علیه بشریت، مکنون و در تاریکخانه های رژیم مخفی و مدفون است و قطعآ تا روز فروافتادن پرده ها و سرنگونی رژیم ملاها ناگفته و نهان خواهند ماند.

البته ما، همه ما زندانیان سیاسی از بند رسته، همراه با همه مردم ایران، بسی رنج بردیم در این سال سی!
و حالا نسل جوان و جلودار امروز ایران، همان جوانه ها و جوجه های دیروز این میهن هستند که قد کشیده اند، پروبال گشوده اند، و این چنین بپاخاسته و با قیام پرشکوه و دلاورانه خود میروند تا رویای نیمه تمام سه نسل را با اتکا به تجربیات خونین مبارزاتی و دستاوردهای گرانبار نسلهای پیشین، و با برخورداری از آگاهی گسترده اجتماعی و دانش مدرن تکنولوژیک، در روند یک انقلاب ملی و دمکراتیک محقق کنند.

قدرمسلم اینست که با خیزش و خروش میلیونی دو ماه اخیر و در اولین مراحل قیام سراسری، این نسل، با غرور و غیرت آستانه یأس و ترس را پشت سر گذاشته و دیوار تسلیم و سکوت را در سطح و عمق جامعه فرو ریخته و لرزه بر پیکر حاکمیت ننگین ملایان انداخته است، و البته تا همین جا صدها شهید و هزاران مجروح و اسیر تقدیم آزادی کرده است.

انفجار اجتماعی و قیام دامنه دار و با دوام اخیر در شرایطی بروز میکند که رژیم شیاد و شرور آخوندی تصور میکرد با کشتار و جنایات بیسابقه دهه شصت و بخصوص قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ٦٧ و البته به ضرب تحریف و فریب و سانسور مستمر موفق شده است نسل جدید را بطور کامل از ارزشها و آرمانهای اصیل نسل انقلاب ۵٧ و همینطور میراث والای ملی و فرهنگی ایران زمین، منفک و دچار گسست برگشت ناپذیر کند.

حال آنکه همگام با جنبش عظیم مردم به جان آمده و در این فضای اعتلای اجتماعی و در روند پرشتاب تعمیق آگاهی های سیاسی مردم و ایزولاسیون رژیم، گسست و شکاف بین خلق و حاکمیت ضد خلقی هر چه بیشتر و عمیق تر میشود؛ جریانات و جنبشهای مترقی دانشجویی، کارگری، زنان، روشنفکران، معلمین ...همچون رودهایی شتابان به دریای خلق می پیوندند؛ کیفیتهای نوین انقلابی با سرعت خیره کننده ای، حفره و شکافهای کهنه درون خلقی را پر میکنند و ارزشهای ارتجاعی و طبقاتی از روابط و مناسبت اجتماعی پس زده میشوند؛ فواصل زمانی و سرفصلی درنوردیده میشوند و ٣٠ خرداد ٦٠ با ٣٠ خرداد ٨٨ پیوند میخورند؛ "خاوران" و دیگر گورستان های بی نام و نشان قربانیان کشتارهای سیاسی دهه شصت، "گلزار" و گلباران میشوند و زیارتگاه مادران داغدار و پدران عزادار و میعادگاه قلوب نسل جوانی میشوند که چه بسا در آن دوران سیاه هنوز چشم بر این جهان نگشوده بودند؛ آرمانهای ملاخور شده و آرزوهای برباد رفته انقلاب ضد سلطنتی، در مداری بالاتر بار دیگر در سرود و درود خلق بپاخاسته ایران فریاد میشوند؛ همه صداها یک "ندا" میشوند و مظلومیت یک نسل سوخته در چهره "ترانه" تصویر میشود...

از سوی دیگر، حاکمیت ننگین ولایت فقیه که در امواج خروش خلق، ناقوس مرگ و فنای تاریخی خود را می بیند با بیرحمانه ترین شیوه ها، جوانان دلیر و مردم شجاع میهنمان را در خیابانها و در ملاء عام سرکوب میکند و با چوب و چماق و باطوم و زنجیر وکارد و تبر و تیر، ترور میکند و به خاک و خون میکشد و همزمان با کثیف ترین و شنیع ترین روشها هموطنان و عزیزان دربندمان را در زندانها شکنجه و سلاخی میکند. افشای گوشه ای از جنایات ضدبشری و تجاوزات جنسی توسط پلیدترین مزدوران رژیم جهل و جنون، در حق پاک ترین و بی پروا ترین دختران و پسران ایران زمین که یادآور جنایات بیسابقه همین رژیم در دهه خونین شصت میباشد، چهره کریه این حاکمان فاسد و دین فروش و دنیا پرست را در پیشگاه مردم ایران و جهان، عریان و نمایان تر کرده است. بی تردید رفتار حیوانی و ضد انسانی با زندانیان دست بسته در کهریزک و اوین و دیگر شکنجه گاهها، میبایست به عنوان "جنایت علیه بشریت" مورد بازخواست و حسابرسی عاجل بین المللی قرار بگیرد.

ما، زندانیان سیاسی از بند رسته ایران، که مدتهای مدیدی از عمر خود را در زندانها و کشتارگاههای سیاسی رژیم حاکم بر ایران بسربرده ایم و شاهد پرپر شدن گلهای وجود بیشمار یاران خود در زیر شکنجه و یا در برابر جوخه های مرگ بوده ایم، یاد و خاطره قربانیان جنایت "قتل عام زندانیان سیاسی" در تابستان ٦٧ را که سرفرازانه بر فراز دارها شدند گرامی میداریم.

همچنین ضمن بزرگداشت شهدای والامقام "قیام" اخیر ایران و ادای احترام نسبت به تک تک آن عزیزان جانفشان، آرزوی سلامتی کامل برای تمامی مجروحین، و صبر و پایداری برای کلیه خانواده ها و هموطنان داغدار داریم.
جوانان دلیر و شکنجه شده و هتک حرمت شده و زندانیان سیاسی مقاوم در سراسر ایران، براستی افتخار نام ایران و ایرانی و حرمت کلمه آزادی هستند و ما همه آن دلاوران را، یاران همبند و همدرد خود و از عزیزترین خواهران و برادان و رفقای خود میدانیم. پس به سبک بچه های زندان، دستان آنان را به گرمی میفشاریم و در آغوششان میکشیم و با هم زمزمه میکنیم: "نترسید نترسید ما همه با هم هستیم".


زندانيان سياسی از بند رستهً ايران

رونوشت به: جوانان دلیر و خلق کبیر ایران

اسامي به ترتيب حروف الفبا:

امرالله ابراهیمی
ناهید ابراری
محسن ابودردا
مصطفی احمدی
نسترن احمدی
شاپور احمدی
فاطمه اختری
رضا اخوان
ابوالفضل اخباری
احمد آسیابانی
منوچهر اسحاقی
محسن اسحاقی
مهدی اسحاقی
کرامت اسماعیلی
محمد اسماعیلی
مهدی اسماعیلیان
حمید اشتری
مسعود اشرف
زهرا افشاری
ربابه افراز
جهانگیر اقدامی
صدیقه اکبری
فرزین اکبری
مصطفی الهیاریان
عطيه امامی
همدم امامی
مينا انتظاری
محمد اندرزی
شکرالله باستی
خندان بخشی
لاله بخشی
علیرضا برازجانی
محمد علی برزگرزاده
محمد رضا برگ بیدی
منصور باطنی
جورج باغبانیان
مهدی بندار
اکبر بندعلی
رحیم بنکدار
سعید بهشتی
سيمين بورچی
همنشين بهار
رامین بهجت
اعظم پاشا
شهرنوش پارسی پور
اصغر پهلوانلو
ایران پرتوی
حامد پيرا
شریف پیران
شهپر تاجزاده
محمد تقوایی
اشرف ترک پور
بهرام تحريری
فرید تهرانی
محمدحسین توتونچیان
مرتضی توتونچیان
اصغر جدی
اعظم جمالزاده
جواد جمشیدی
رضا جُدیری
سهراب جواديان
محمد جوانمردی
مهدی جواهری
مصیب جلالی
مهدی جوادی
امیرحسین جوکار
معصومه جوشقانی
یدالله جهانی
سهیلا چرخکار
جعفر چهره نگار
سارا حافظی صافی
محمد حبیبی
امیر حسینی
مصطفی حسينی
ملیحه حسینی
شاهین حسنی
اکرم حیدری
فرخ حيدری
جمال خشنود
کمال خشنود
مسعود خواجه علی
سیاوش خواجوی
احد خوش باطن
علی دروازه غاری
فريبا دشتی
محسن درودیان
محمود دلاوری
مجتبی ربیعی
فرشته رحمتی
زهرا رزّاز
علیرضا رسایی
داوود رضاپور
فیروز رضایی
رضا روستا
مهدی رضوی
بهرام رضوانی
لعیا روشن
حسن ریوندی
محسن زادشیر
محمد علی زمانی
بهزاد زمانیان
مهوش زراعت پیشه
فریدون ژورک
محمود سالخورده
زهرا سادات معینی
آرش سپهری
سيامک سعيدپور
میترا سعیدی سامانی
سعيد سعيدی
کامران سقا
حمید سنانی
بهروز سورن
حمید سیدحسین زاده
تقی سیاح نژاد
زری شایسته
محمد شالباف
امیر شجاعی
صادق شجاعی
شهنام شرقی
جواد شفایی
رضا شکری
مریم شکوه عبدی
منیژه شیری
بهروز شهریاری
شهلا صافی ضمیر (مرجان)
طیب صادقیان
علیرضا صدیقی
شهرام صفاپور
محمد صفا
طیبه صفری
علی صفری
خسرو ضیایی
علی عبادی
زینت عباسپور
رضا عباسی
اصغر عباسیان جزی
علی عبدالحسین پور
عفت عبری
حسین علیرضایی
شکوفه علیرضایی
رحمان علی کرمی
مرتضی عدیلی پور
پوران عطاپور
بهناز عطارزاده
احمدرضا عموزيدی
جمشید غلامی
غلامرضا فتح الهی
فرخ فرخيار
فریبرز فرزان
مهرداد فراهانی
بتول فقاهتی
ابوالفتح فروزنده جو
بهروز قربانی
محمد قربانی
مهناز قزلّو
خدیجه کامیار
مهرداد کاووسی
عبدالله کارگرنژاد
مجید کاظم زاده
مهناز کبرایی
امرالله کردستانی
مهدی کرمانشاهی
محمد کشاورز
محمد کشفیان فرد
فلور گزی
کریم گزی
اصغر گلکار نژاد
لعیا گوهری
ناصر گیویان
یدی لرستانی
زری لونی
محسن لونی
محمد رضا ماسالی
دارا مالکی
راضیه متین زاده
اردشیر محبیان فرد
ابراهیم محمد رحیمی
سعید مجیدی
اکبر مردادیان
کریم مرادی
غلام مریدی
رضا مشیری
ایرج مصداقی
وجیهه معینی
حجت مقدم
حسن مقصودی
سعید مقصودی
احمد معلمی
هایده معتمد
مرتضی مهاجر
مرجان میرزاده
آفرین طاهری
فریبرز ممتحن
کاوه ملکی
مجید موسوی
رمضان موسوی
عباس نائبيان
ماهرخ نامداری
شيرين نريمانی
شکوه نسب
ناهید نرگسی
فاطمه نيکنام
شایسته وطن دوست
فریبا هادی خانلو
فریندخت هادی خانلو
فرید هرماس
محمد يونسی
هایده یونسی

آدرس ايميل برای بيان نظرات و پيوستن ساير زندانيان سياسی به ليست حاميان اين بيانيه:

zendanian_siasi@yahoo.com

پانویس:
-------
* زندانیان سیاسی حاضر در این لیست 208 نفره که تک تک آنان برای بازجوها و زندانبانان رژیم چهره های شناخته شده ایی هستند، مجموعآ حدود هزار سال (معادل ده قرن) زجر و زندان و شکنجه را در زندانها و سیاه چالهای مختلف رژیم آخوندی تحمل کرده اند.

* اسامی بسیاری از همبندان و همسلولی های حامی این بیانیه که ساکن داخل کشور هستند، بدلیل ملاحظات امنیتی در این لیست منظور نشده است.


تهیه و ارسال از، فعالان حقوق بشر و دمکراسی در ایران

ریسمان ِپوسیده ِلنگر ولایت فقیه

می‌گفتند ولایت فقیه لنگرگاه انقلاب، و نقطه اتکا ِ حاکمیت است. ولایت فقیه 30 سال، در ایران کنگر خورده و لنگر انداخته، امٌا مدتی است که می‌بینیم ریسمان پوسیده ِلنگر ولایت فقیه پاره شده و کشتیبان یعنی خود ولی فقیه در دریای طوفانی قیام در حال غرق شدن است و روز حسابرسی از دژخیمان و مزدوران و شرکایش چندان دورهم نخواهد بود

الان هم رژیم پا به گور سرنگونی را در چشم انداز نزدیک خود می‌بیند و برای اینکه نعش گندیده خود را بر پا نگه دارد زبونانه به چاره‌گری پرداخته و یکی یکی سنگرهای دیرینه خود را ترک می‌کند و وادار به عقب نشینی شده است یکی از عقب نشینی‌های اخیرش لغو سه شب مراسم احیای امسال بر سر قبر خمینی است رژیم از ترس تجمع معترضان و مخالفان، طی اطلاعیه‏ای لغو کلیه مراسم‌ها را در این سه شب اعلام کرد

همچنین راهپیمایی روز 27 شهریور هم که در ایران به نام روز قدس موسوم است و همه ساله این نمایش به یک کارزار تبلیغاتی مسخره‌ای از طرف رژیم ملایان انجام می‌گیرد، امسال هم چون کابوس وحشتناکی خواب آرام را از آخوندهای حکومتی گرفته چون مراسم روز قدس و تبلیغات آخوند نشان نه تنها دیگر محلی از اعراب در بین ملت ایران نخواهد داشت بلکه حضور مردم و مخالفان حکومت در خیابان‌ها جواب دندان شکنی به یاوه‌های تبلیغاتی کودتاچیان خواهد شد یا باید رژیم جام زهر این روز را به سلامتی خمینی کفن پاره بالا بکشد یا این که مراسم و راهپیمایی روز قدس را هم لغو کند یعنی یکی دیگر از سنگرهای دیرینه خود را ترک کند!!

در واقع جنبش قیام مردم ایران مثل فنر فشرده شده است و هر لحظه آماده ریختن به خیابان‌هاست و دیگر رژیم هیچ راهپیمایی و مراسم نمایش قدرت مثل 22 بهمن و روز قدس و... به شکل سابق نخواهد داشت و بدیهی است لغو این نوع مراسم ها هم خود نشانه بارز اعتلای بر حق مقاومت مردم ایران علیه استبداد مذهبی است

يورش وحشيانه مزدوران زندان گوهردشت به زندانيان سياسي

حالا که شعله قیام بلند شده است و تکلیف ولایت فقیه هم روشن است . مزدوران خامنه‌ای چنگال‌های خون‌آلودشان را به روی زندانیان سیاسی می‌کشند صبح امروز دژخيمان حفاظت و اطلاعات زندان گوهر دشت همراه با تعدادي از نيروهاي سركوبگر گارد زندان به زندانيان بي دفاع یورش برده و زندانیان سیاسی را مورد ضرب و شتم قرار دادند و تعدای را هم زخمی و مصدوم کردند

و بعد کلیه زندانیان را به محوطه زندان برده و زیر آفتاب داغ تا پنج ساعت نگهداشتند در اين مدت زندانيان حق استفاده از سرويسهاي بهداشتي نداشته و از نوشيدن آب نيز محروم بودند. در اين حمله پاسداران وحشي تمامي وسايل شخصي زندانيان و سلولهاي آنان را بهم ريخته و مورد تفتيش قرار داده‌اند و علاوه بر تخريب وسايل فردي زندانيان تمامي دست نوشته آنان را با خود برده اند.

تو بند 4 زندان گوهر دشت زندانیان سیاسی نگهداری می‌شود از جمله این زندانیان آقايان سعيدماسوري، صالح كهندل، محمدعلي منصوري، شيرمحمد رضايي، هوديازرلو، افشين بايماني، منصور اسانلو (رئيس هئيت مدير سنديكاي شركت واحد) و منصور رادپور، سيدرضا حسيني، حميد و اصغربنازاده، طالب هاشمي، ارژنگ داوودي و آقاي علي معزي را می‌شود نام برد

از سوی دیگر امروز روز ملاقات خانواده ها با زندانیان در زندان گوهردشت بود بعضی از خانواده‌ها از شهرستان‌های دور و بعضی‌ها هم با زبان روزه برای دیدن عزیزانشان آمده بودند و این خانواده‌ها را تا ساعت 3 بعداز ظهر د ر انتظار نگهداشتند

دوستان وبلاگ نویس
زندانیان سیاسی در شرایط و وضعیت بدی بسر می‌برند باید افکار عمومی را نسبت به مسئله زندانیان سیاسی حساس کنیم تا رژیم آخوندی نتواند در این مقطع حساس به مقاصد شوم خود مثل سال 60 و سال 67 برسد .

مسئوليت يورش وحشيانه امروز به دستور وزارت اطلا عات صورت گرفته و توسط علي حاج کاظم و علي محمدي رئيس و معاون زندان، کرماني رئيس حفاظت و اطلاعات زندان، نبي الله فرج نژاد معاون حفاظت و اطلاعات زندان ، شجاعي و حبيب کرمي به اجرا در آمده است .

کرماني و نبي الله فرج نژاد خود شخصا در ضرب وشتم و توهين به زندانيان سياسي و ساير زندانيان شرکت داشتند و به دستور آنها زندانيان با باتون، مشت و لگد مورد ضرب وشتم قرار گرفتند

این واکنش ها عجولانه و از ترس سرنگونی رژیم رو به مرگ ولایت فقیه است، مردم بلند شده‌اند و توی گوش ولایت فقیه خواباندند بخاطر همین تظاهرات مسالمت آمیز مردم را به گلوله می‌بندد و می‌گوید این ها اختشاش گران هستند و به مال و اموال عمومی صدمه می‌زنند!! معلوم نیست چرا تجمعات در بهشت زهرا را سرکوب می‌کند ؟ آیا آن جا هم مال و منالی هست !!

از سوی دیگر رژیم توسط مزدوری مثل نوری مالکی که دشنه دژخیم خامنه ای را تیز می‌کند به شهر اشرف حمله جنايتكارانه می‌کند که 11 كشته و 500 زخمى در ميان ساكنان اشرف بر جا می‌گذارد و 36تن از افراد حفاظت شده توسط مزدوران عراقى به گروگان گرفته می‌شوند

خب طبیعی است که در زندان‌ها هم واکنش این چنینی از خود نشان می‌دهد اگر ترسی در دل رژیم نبود چه نیازی داشت که دست به این همه سرکوب بزند !!

روزهای غم شمار سال شصت

دیروز ویدئویی از سخنان فرزند یک اعدامی دهه 60 را در یوتیوب دیدم که از دغدغه‌‌‌ها و خواسته‌هایش حرف می‌زد از بغض حرف‌های او گریستم و لعنت و نفرین روانه خمینی و جبر جغرافیایی کردم. اگر چه با قیام ملٌت شور و شوق و امید در درونم غوغا می‌کند امٌا این روزها نمی‌دانم چرا دست و دلم به نوشتن نمی‌رود. ظاهراً رفتارم هم عین آدمیزاد نیست و همه چیز در من عکس عمل می‌کند!!

امٌا خوشحالم که بعد از انتصابات ریاست جمهوری و اعتراضات، هر وبلاگی را که باز می‌کنم می‌بینم، دیگه کسی کمتر از سرنگونی رضایت نمی‌دهد !! یک زمانی در این وبلاگستان کسی از سرنگونی و براندازی حرف می‌زد رو سرش می‌ریختند و فحش و ناسزا سر می‌دادند!!

ولی الان طوری شده که حتی دیگر لزومی به افشاگری رژیم آخوندی نداریم خود آیت الله‌ها و رهبران مذهبی صانعی و طاهری و کروبی و موسوی و ….جنبش سبز نظام را به اندازه کافی افشا می‌کنند و از حکومت دیکتاتوری حرف می‌زنند از شکنجه در زندان‌ها، از سرکوب‌شدگان و از حقوق و مطالبات مردم، و از نبود آزادی بیان می‌گویند همان حرف‌هایی که ما 28 سال فریاد می‌زدیم و این ها بعد از 28 سال تاخیر این روزها بیان می‌کنند 28 سال خون و دل خوردیم تا توهم زدایی شود تا بفهمند و آگاه شوند و بدانند و واکنش نشان دهند باز هم جای شکرش باقی است که امروزه می‌فهمند و ایستادگی می‌کنند

وقتی امروزه در خبرها و سایت‌ها و وبلاگها از تجاوز به زندانیان و اعمال خشونت و شکنجه و نادیده گرفتن حقوق انسانها در زندان‌های جمهوری اسلامی را می‌خوانیم، و وقتی در رسانه‌ها و در اینترنت خبر ِ تقلب در انتخابات، و انتصاب گماشته خود فروخته توسط شخص ولی فقیه در نظام جمهوری ‌اسلامی انعکاس می‌یابد، برای ما چیز تاره‌ای نیست، با خود فکر می‌کنم چه هزینه سنگینی، بقول شاملو بهترین و زیباترین فرزندان آفتاب و باد پرداختند، تا به این جا رسید و چه مرواریدهایی از دست رفت تا نظام در آستانه سرنگونی قرار بگیرد. کاری که مدت مدیدی در انتظارش بودیم یا به تحققش امید داشتیم و حالا صورت عمل گرفته است و آشکار شده و در رسانه‌ها می‌خوانیم

سال 60 وقتی دوست نازنینم رحمان که 16 ساله بود و به همراه من دستگیر شد و او را نا جوانمردانه به جوخه آتش سپردند صدایی از کسی بلند نشد و نسل من این توفیق را نداشت که از طریق اینترنت کمپین و پتیشن درست کند و اطلاع رسانی کند و در همان سال 60 و در همان زندان باشگاه افسران رشت که من و دوستانم زندانی بودیم 7 مجاهد را زنده زنده در آتش سوزندان و الان کسی اصلاً به یاد نمی‌آورد

هنوز وقتی صدای تلاوت قرآن را می‌شنوم نا خودآگاه خودم را در زندان حس می‌کنم و صدای آن بلندگویی که هیچ وقت قطع نمی‌شد روحم را دوباره به گروگان می‌گیرد. آن روزها خمینی در ماه اتراق کرده بود و جنباندن مردم از آن نقطه‌ای که ریشه گرفته بودند بسیار دشوار بود. بندهای عمومی زندان‌ها گنجایش انبوه دستگیر شدگان را نداشت و بچه‌ها در راهروها می‌خوابیدن و هر از گاهی نیمه‌های شب کسی را برای اعدام صدا می‌زدند و در دل شب اعدامی کیسه وسایل‌ش را برمی‌داشت و طول راهرو را طوری قدم به قدم می‌رفت تا دست و پای زندانیان در خواب رفته را زیر پایش قرار ندهد

نه تلفنی بود و نه ملاقاتی و خانواده‌ها هیچ خبری از فرزندانشان نداشتند و تنها زندانیان آزاد شده پیک‌های ارتباطی با خانوادها بودند و اخبار و وضعیت زندانیان را بازگو می‌کردند و آن روزی که باید با پدر فرشید نوروزی که در رشت پمپ بنزین داشت و قرار بود با او تماس بگیرم، آن روز چقدر برایم سخت و دشوار بود، چون باید به آن پدر می‌گفتم که به فرشید حکم اعدام دادند و قرار است فردا پس فردا اعدامش کنند، چطور می‌توانم صورت سالخورده آن پدر را از یاد ببرم . خطوط صورت او را هیچ وقت نمی‌توانم در قالب واژه بازگو کنم! فرشید را هم تیرباران کردند

چطور می‌توانم صدای حسین را فراموش کنم که موقع بیرون آمدن از بند آمد و در گوشم گفت: «بیرون رفتی پدرشان را در بیار» گلوله ها آرزوی حسین را دریدن و الان زیر خروارها خاک خوابیده است نیست تا ببیند ا پدر آخوندها به مفهوم واقعی کلمه در آمده است


چطور می‌توانم گونه‌های سرخ شده دوست نوجوانم رحمان را در آن بعدازظهر تابستان، وقتی که پاسداران نامش را دم در آهنی برای اعدام خواندند، از یاد ببرم بچه‌ها به دورش حلقه زدند و به نوبت بر گونه‌های بیگناه و معصوم او بوسه می‌زدند و من آخرین نفر بودم که او را در آغوش کشیدم و پاسدار بند او را از دستانم ربود، ما رحمان را این سوی میله‌ها، بوسه باران کردیم پاسدان آنسوی میله‌ها او را گلوله باران کردند


خاطرات دیگرم از زندان

بخوان اي همسفر با من.

ای ایران

بیا ایران صدایم را صدا کن
مرا با گوش عالم آشنا کن

مرا بگذار با یارانم امشب
ببر در کوی موبدانم امشب

دلی خونین‌تر از رویای فرهاد
پریشان‌تر زخواب لاله در باد

دوباره ریخت در جانم نوایش
صدای پر طنین غصه‌هایش

خواب سید علی خامنه ای

مغروران، فروتنی را به من آموختند، بی قراران صبوری را ، بدکاران درستی را و سرانجام نوادری که روح بی آلایشی دارند به من آموختند که از قلوبشان معماهای مرئی و نامرئی هستی را بخوانم

پتیش برای حمایت از ساکنان اشرف

تخلف تحلیف شد

مقام متقلب رهبری در غیاب سرکردگان رژیم، حکم ریاست جمهوری احمدی‌نژاد را امضاء کرد و احمدی‌نژاد هم خط و نشون کشیده و گفته بعد از مراسم تحلیف یقه مخالفانش را خواهد گرفت و قرار است سرشان را به سقف بچسباند!

امٌا آقای احمدی‌نژاد دریغ از آن روز که به پایان برسد و تو نیاموخته باشی که روی دست ولایت فقیه باد کرده‌ای و زیر پای مردم داری له می‌شوی شما دقیقاً بر روی گسل قیام اتراق کردی و فرو خواهی ریخت


آمده بودند تا انتقام قیام مردم را از اشرفیان بگیرند
آمده بودند تا اشرفیان را تسلیم و اشرف را تخلیه کنند
آمده بودند تا جنایت علیه بشریت را تکمیل کنند
آمده بودند تا با به خون کشیدن اشرف قیام را خاموش کنند!
امٌا اشرفیان کاسه‌های سرشان را سپر کردند
و ترس را در میدان نبرد منفجر کردند



هر چه تبر زدي به من زخم نشد جوانه شد..... بغض وداع با شهيد آه نشد ترانه شد
خون يلان اشرفي در رگ غيرت وطن..... ازخم كوچه ها گذشت سيل شدو روانه شد
چنگ زدي كه بركني ريشه كوه نور را..... سنگ به سنگ كوه ما شعله ي پرزبانه شد
بند زدي به دست ما در طمع شكست ما..... پيكر بي شكست ما تير شد و كمانه شد
تير زدي , تبر زدي , بر تن بي سپر زدي .....اين تن خون چكان من از شرفم نشانه شد
هرچه به كينه تاختي تا بكشي تو نام را .....نام و نشان اشرفي زمزمه ي زمانه شد

جنایت علیه بشریت

حمله پلیس مزدور عراق به شهر اشرف توسط 2000 نیروی پلیس در روز 28 ژوئیه، انجام گرفت سرکردگی این حمله جنایت‌کارانه را داموک رئیس پلیس دیالی به عهده داشت که دستور تیر داده بود تا به امروز 13 مجاهد جان باختند و حدود 300 مجروح بر جا گذاشته است سرکوب ساکنان اشرف دقیقاً آن روی سکه سرکوب قیام مردم ایران است و صحنه‌های خونین مجروحین چه در اشرف و چه در تهران نشان‌دهنده این است که خامنه‌ای بجز سرکوب دیگر هیچ نقطه اتکای ندارد و از سر استیصال مطلق، و برای حفظ کرسی قدرت مجبور است هر روز خون بیشتری بریزد

در تهران می‌بینیم به تظاهرات مسالمت آمیز مردم یورش می‌برند و با سلاح گرم و سرد می‌کشند و مجروح می‌کنند. و جوانان مقاومت و جنگ و گریز می‌کنند مردم در ِخانه‌ها و مغازه‌ها را باز می‌گذارند تا جوانان در صوت هجوم وحشیانه مزدوران پناه بگیرند امٌا در اشرف جنگ و گریز نیست مقاومت است و مقاومت آن هم با دستان خالی و مغازه و خانه‌ای هم نیست تا در آن پناه بگیرند امٌا در عوض در این شهر پیشقراولانی هستند که در کوران نبرد از هفت دریای خون عبور کردند این‌ها اگر چه بی سلاح هستند امٌا آدمهای بی انگیزه و راحت طلب یا بی‌هویت و بی‌تاریخچه نیستند که با دیدن 2000 نیروی مسلح دستانشان را بالا ببرند و تسلیم خامنه‌ای و نوری المالکی بشوند!!

مجموعه‌ای از فیلم‌های این جنایت علیه بشریت را در فیس بوک و اینجا قرار دادم جنایتی که توسط رژیم ایران و همدستان عراقی آن و با نظارت امریکا صورت گرفت



هجوم مغول وار و آخوند وار نيروهاي مالكي جنايتكار به مجاهدين بي دفاع شهر اشرف. در اين كليپ شما مشاهده خواهيد كرد كه اين جنايتكاران با چوب و چماق و لودر و ... چگونه به ضرب و شتم و قتل مجاهدين مشغول هستند. با ضربات چوب يكي از اين جنايتكاران مجاهد شهيد امير خيري دچار ضربه مفزي شده و به شهادت رسيد



تصاوير حمله به شهر اشرف توسط نيروهاي مالكي جنايتكارو مصاحبه با تني چند از زنان مجاهد



مصاحبه با حسن نظام الملكي پدر مجاهد شهيد سياوش نظام الملكي كه در روز 6 مرداد 88 توسط نيروهاي مالكي جنايتكار در شهر اشرف به شهادت رسيد



سرقت خودروهاي مجاهدين توسط نيروهاي عراقي



در اين كليپ شما مشاهده ميكنيد كه نيروهاي مالكي جنايتكار در شهر اشرف اقدام به سرقت خودرو از مجاهدين ميكنند. زنان مجاهد خلق از سرقت يكي از خودروها ممانعت به عمل آوردند



حمله به شهر اشرف توسط نيروهاي مالكي جنايتكاردرروز 6 مرداد 1388

اشرف در آتش و خون

این جنایت‌پیشگان آمریکایی که بقول خودشان دموکراسی و قانون را برای عراق به ارمغان آوردند در روز روشن اجازه می‌دهند تا قوانین بین المللی و حقوق مکتوب پناهندگان افراد حفاظت شده در اشرف توسط دولت عراق نادیده گرفته شود و به خواست رژیم ایران و به طور مستقیم راه را برای قتل عام مخالفان حکومت فراهم می‌سازند

بعد از آن که مجاهدین با تقاضا نامه کتبی به مقامات عراقی اعلام داشتند و به زبان ساده گفتند حالا که دو گزینه پیش روی ما قرار دادید یعنی یا به اروپا و یا باید به ایران باز گردیم!! و از آنجائیکه از سر خوشی به بیابان‌های عراق نیامده‌ایم بلکه اساساً برای نبرد و در هم کوبیدن رژیم ضد انسانی آخوندی به جوار خاک میهن آمده‌ایم، پس اگر قرار باشد انتخابی داشته باشیم اگر رژیم ایران زیر نظارت سازمان ملل و صلیب سرخ جهانی بپذیرد، و به مقامات عراقی و امریکایی بعد از انگشت نگاری تمامی اعضاء التزم دهد تا پس از بازگشت اعضای مجاهدین به ایران مورد بازداشت و تعقیب و شکنجه و زندان قرار نگیریم و هم چنین اگر از آزادی بیان در ایران، یعنی همان چیزی که رژیم ادعای آن را دارد برخوردار باشیم نه تنها ساکنان اشرف بلکه تمام پشتیبانان مقاومت به ایران باز خواهند گشت

این تقاضا نامه رسمی انگار رژیم را در یک مخمخصه جدی قرار داده چون سالهاست که رژیم آخوندی به کرات اعلام کرده که بسیاری از مجاهدین به ایران برگشته‌اند و در ایران دارند در آرامش زندگی می‌کنند و حکومت هم کاری به کارشان ندارد !!

حمله به ساکنان اشرف و سرکوب آنها دقیقاً همان خط و خطوط و واکنشی است که نیروهای سرکوبگر آخوندی در خیابان‌های تهران به اجرا در‌ می‌آورند و این روزها مردم ما هر روز شاهد آن هستند. ولی در رژیم های دیکتاتوری وقتی قیام شکل می‌گیرد همیشه سرکوب نتیجه معکوس دارد