در حاشیه سفر وزیر امور خارجه ایتالیا به ایران

در جریان سفر اخیر خانم «اما بونینو» وزیر امور خارجه ایتالیا به تهران حاشیه‌ای رخ داد که در سایت‌های الف و جهان نیوز انعکاس پیدا کرد موضوع از این قرار است که وزیر امور خارجه ایتالیا در سفر اخیرش به تهران اصرار داشت تا بدون حجاب وارد کشور شود که این موضوع با واکنش سردمداران حکومتی مواجه شد.

هنگام نشستن هواپیمای حامل وزیر امور خارجه ایتالیا، وقتی مدیر تشریفات وزارت امور خارجه با سه روسری رنگین برای استقبال از وی وارد هواپیما می‌شود، او قبول نمی‌کند و می‌گوید که فقط بدون حجاب حاضر است وارد ایران شود.

وقتی گفته می‌شود که طبق پروتکل و ضوابط دولت ایران باید عمل شود و بانوان دیپلمات سایر کشورها موظفند با حجاب روسری و پوشیدگی متعارف وارد ایران شوند ، وی پاسخ می دهد که چطور مقامات ایرانی در غرب با ما بدون حجاب مذاکره و گفتگو می‌کنند؟! من حاضر نیستم تن به این ضوابط بدهم.

 اصرار‌ها راه به جایی نمی‌برد و بالاخره مدیرکل تشریفات با محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه تلفنی تماس می‌گیرد و کسب تکلیف می‌کند و خواستار مکالمه وی با وزیر امور خارجه ایتالیا می‌شود.

ظریف ضمن اینکه حاضر به مکالمه تلفنی نشده است می‌گوید: بگویید اگر نخواهید حجاب داشته باشید، نمی‌توانیم در تهران از شما پذیرایی کنیم و همه قرارهای شما لغو می‌شود. «اما بونینو» با ناراحتی در داخل هواپیما ابتدا با ایتالیا تماس تلفنی برقرار می‌کند و بعد با عصبانیت و پس از کشیدن چند سیگار، با اکراه روسری را به سر کرده و از پلکان هواپیما پایین می‌آید

خانم بونینو متأسفانه با همه کر و فر حقوق بشری نهایتاً به شغال باج می دهد! ولی بد نیست بدانید وقتی در سال1979 حکومت ایران حجاب را اجباری کرد خانم بونینو جزء کسانی بود که در رم مقابل سفارت ایران بر علیه حجاب اجباری زنان ایرانی دست به تحصن و تجمع اعتراضی زده بود (عکس بالا) ! اما او هم به خاطر دیپلماسی و برق سکه آخوندها ایمان و آرمان را کنار گذاشت. متأسفانه در دنیای غرب امروزی ندای وجدان در برابر طنین سیم و سکه فرو می‌ماند و محاسبات سودجویانه مادی است که تکلیف روابط دولت ها و مقامات سیاسی را تعیین می‌کند

این نغمه مماشات و رابطه با ایران از طرف ایتالیا زمانی سازمی‌شود که حقوق بشر عملاً مورد انکار و بی‌حرمتی قرار گرفته است آمار اعدامها در دولت روحانی، چیزی نیست که بشود بضرب سفسطه و مغلطه زیر گلیم مخفی و مستور بماند!!

معلوم می‌شود که کل این دعواهای غرب با ایران هم بر سر لحاف ملا است و شکایت از این نیست که چرا حقوق بشر را رعایت نمی‌کنید و منابع و منافع مردم ایران را در لبنان و سوریه و عراق حیف و میل می‌کنید! شکایت از این است که « حیف » که « میل» می‌کنید و به ما نمی‌دهید و چرا ما نبریم و آن‌ها ببرند!

و نتیجه این بده و بستان ها آن بشود که نهاد های بین‌المللی و روزنامه‌های غرب بیش از حد لازم صبور و ساکت بشوند و حکومت ایران هم با اعتماد و اطمینان قطعی به اینکه از هیچ سری صدایی بلند نمی‌شود و هیچ نهادی نیست که فصیحت اعمالشان را برملا کند به سرکوب و اعدام و داد و دهش و ریخت و پاش بپردازند و چنان شود که قبح از قباحت بگذرد.