کاریکاتور روزنامه دانمارکی

کاریکاتور شکل کوچکی از یک هنر بسیار ظریفی است که من علاقه زیادی به آن دارم .می‌تواند مثلاً در یک هزارم ثانیه آدم را بخنداند و در عین حال می‌تواند آبرو و حیثیت سورژه را ببرد با شکلها و مفاهیم مختلف و البته با ابزار بسیار ساده مثل ماژیک و قلم . و مخضوصاً در حکومتهای مستبد و یا اشغالگر کاریکاتوریست‌ها متعهد و مسئول قلم خود را فراخوانی می‌کنند برای حمایت از مردم و بیدار کردن وجدانهای بخواب رفته . یک نمونه آن Naji Al-ALi, کاریکاتوریست فلسطینی که بدست سازمان امنیت اسرائیل به قتل رسید . او از قلم سلاحی ساخته بود که مقامات اسرائیلی را به زانو در آورده بود . در کشور خودمان ایران هم کاریکاتوریست‌های برجسته‌ای بودند که با محدودیتهای زیاد با اشاره و کنایه در قالب طنز کار می‌کردند . و بعد از سرقت انقلاب بیشتر این هنرمندان یا به زندان و یا به خارج از کشور متوای شدند نمونه‌اش هنرمند عزیزمان توفیق عقیلی که افتخار آشنایی با آن را دارم و دیروز سایت ایران لیبرتی مجموعه‌ایی از کارهای آن را که حدود شش صفحه است جمع‌آوری کرده و در دسترس کاربران قرار داده است که این مجموعه را اینجا می‌توانید مشاهده کنید و اما کاریکاتور‌های روزنامه دانمارکی که این چند روزه مقالات و تصاویر صفحات اول روزنامه‌های جهان را به خود اختصاص داده است و باعث درگیری‌های قهرآمیز و در پی آن اعتراضات گسترده‌ای از طرف بعضی از کشور‌ها را به دنبال داشت مرا هم به فکر فرو برد من شخصاً فکر می‌کنم آزادی عقیده و بیان یکی از اساسی‌ترین حقوق انسانها است و مخالف هر گونه سانسور و تهدید هستم ولی این اعتراضات و تظاهرات‌ها از طرف برخی از مسلمانان را اجتناب ناپذیر می‌دانم زیرا بنیادگرایان منتظر همین موقعیتها هستند تا نیروهای تحت ستم را سازماندهی کنند و متاسفانه بنیادگرایی در تمام مذاهب جهان وجود دارد همانجوری که نیروهای دموکرات و آزادیخواه وجود دارد و عملاً یعنی آب به آسیاب دشمن ریختن حالا این کاریکاتورها هم معمولی وبه لحاظ تکنیکی در سطح پائین بودند . من از هیچ دین و آئینی پیروی نمی‌کنم گرچه به خداوند اعتقاد دارم ولی اگر هم معتقد به مسیح و یا محمد و یا بودا .... بودم یک مسئله شخضی می‌شد و به خودم تعلق داشت نه به دولت نه به قانون نه به مطبوعات نه به کاریکاتور طنز نه به حزب نه به علم و....فقط به شخص خودم مربوط می‌شد . این یکی دو روزه مقاله‌های دیدم که نوشته شده بود بله در غرب براحتی می‌توانید پاپ را به مسخره بگیرید و کاری با شما ندارند ولی باید عرض کنم اگرمسئله مربوط به یک روزنامه و رسانه گروهی باشد فرق می‌کند و براحتی به دادگاه می‌کشتد و به این سادگیها هم نیست برایتان نمونه دارم مجله اندیمدیا را بخاطر چاپ عکسهای طنز و مونتاژ شده پاپ بندیک که در لباس نازی ‌ها مونتاژ شده بود

papa Raztingerدولت ایتالیا این مجله را توقیف کرد اگرجه سانسور و محدودیت را تائید نمی‌کنم ولی حمله به باورهای مذهبی و ضدیت کوررا هیچ وقت در خدمت مردم نمی‌دانم وهمینطور واکنش وحشیانه بنیادگرایان و تعضب ورزی آنان هم در خدمت مرتجعین می‌دانم و کسانی هستند که با لشکر کشی و کافر کشی و بردن مردم به جنگهای طولانی مثل جنگهای صلیبی میان مسلمانان و مسیحیان، به حکومتهای ننگین خود ادامه می‌دهند