Recent Posts

دوشنبه، شهریور ۲۲، ۱۳۸۹

در خیابان به دیدارت آمدم

چه کارزار گسترده‌ای در ایتالیا برای سکینه محمدی آشتیانی صورت گرفت هیچ وقت کشور ایتالیا در این ابعاد وسیع از یک متهم محکوم به اعدام حمایت نکرده بود. البته نا گفته نماند در مورد کبری رحمانپور هم فعٌالیت‌های زیادی در ایتالیا انجام شد ولی ضریب آن قابل قیاس با این پرونده نبود

امروزه شمار حامیان لغو مجازات اعدام پیوسته رو به افزایش است گرفتن جان در ازای جانی که گرفته شده است عدالت نیست انتقام جویی است . و نمی‌توان با شیوهای آخوندی مثل قانون ضد انسانی قصاص و با سنگسار آموزش داد که کشتن اشتباه است . فقط با فرهنگ تعلیم و تربیت و احترام نسبت به حقوق دیگران و با تضمین حقوق یکسان برای مردم می‌تواند جرایم را کاهش و تا حدی پیشگیری کرد.

آمارها نشان می‌دهد که در کشورهای حامی مجازات اعدام جرایم جنایی کاهش نیافته و حتی در کشورهایی مثل ایران افزایش یافته . مجازات اعدام با ماده 3 اعلامیه حقوق بشر در تناقض است این ماده می‌گوید هر فردی حق آزادی ، و حق امنیت و حق زندگی کردن را باید داشته باشد . شاید هنوز نشود بشکل یک قانون بین‌المللی و از طریق سازمان ملل متحد و با تصویب رساندن لغو حکم اعدام ، قوانین جامعه جهانی را متمدن کرد ولی گام‌های اساسی درجهت برچیدن آن برداشته شده است .

عکس‌ها و فیلم‌های بسیاری زیادی در ایتالیا در اعتراض به حکم سنگسار سکینه منتشر شد و متأسفانه تو ایتالیا کسی را ندیدم که این عکسها و فیلم‌ها را جمع آوری کند و به سایر هموطنان به‌خصوص مردم ایران نشان بدهد شاید دیدن فیلم‌ها از طریق جستجوگر یوتیوب راحت و ساده باشد ولی در مورد عکس‌ها بسیاری از تصاویر نادیده می‌ماند، در بسیاری از این اکسیون‌ها دوستان و آشنایانم شرکت داشتند و برایم عکسها را ایمیل کردند و تعدادی از عکس‌ها را هم خودم جمع‌آوری کردم و کلیپی از این تصاویر تهیه کردم که شما را به دیدن آن دعوت می‌کنم



ارسال به: Balatarin :: Donbaleh :: Cloob :: Mohandes :: Delicious :: Stumbleupon :: Friendfeed :: Twitter :: Facebook :: Greader :: Addthis to other :: Subscribe to Feed

۱ نظر:

  1. با درودهای فراوان٬

    خسته نباشی ..این کارها به یاد ماندنی و جاودانی هستند. و سالها و قرن ها بعد مردم با دیدن این فیلم ها و خواندن آثار آزادیخواهان از خود خواهند پرسید که چرا این زنان به جرمهای واهی زندانی و شکنجه و سنگسار میشدند؟

    به امید آزادی ملت های دربند
    دفترها

    پاسخحذف